W północnej Polsce na Wybrzeżu Słowińskim znajduje się miejscowość wypoczynkowa - Łeba. Położona jest pomiędzy rzekami Łeba i Chełstem. Dysponuje portem morskim i kilkoma kąpieliskami, które w szczycie sezonu wypełniają się plażowiczami. Osada Łeba powstała w momencie, kiedy Jezioro Sarbsko i Łebsko rozdzieliły się, dzięki czemu pojawił się ląd nadający się do osiedleń, na mierzei. Osadę zbudowali najprawdopodobniej Pomorzanie mówiący w języku kaszubskim. Szacuje się, że miało to miejsce jeszcze w VIII wieku.
Pierwsza pisemna wzmianka o Łebie pochodzi z 1282 roku. Strategiczne położenie Łeby przy ujściu rzeki zainteresowało wybitnie Zakon Krzyżacki. W połowie XVI wieku Łeba została zniszczona w wyniku szalejącego na Bałtyku sztormu. Miejscowa ludność musiała przenieść się wkrótce w inne miejsce, tuż koło tzw. Starej Łeby. W latach 1974-2005 Łebę uznawano za miejscowość uzdrowiskową. Na zachód od miasta znajduje się Słowiński Park Narodowy, wraz z jeziorami łebsko i Gardno. Na wschód można zaś znaleźć rezerwat przyrody Mierzeja Sarbska oraz jezioro Sarbsko.
